Ο διάσημος, ιδιόρυθμος και μοναχικός ντετέκτιβ Σέρλοκ Χολμς, γέρος πλέον- βρισκόμαστε στο 1947- επιστρέφει από την Ιαπωνία στο παραθαλάσσιο απομονωμένο του σπίτι, σε κάποιο βρετανικό χωριό. Μόνη του συντοφιά η οικονόμος του και ο μικρός της γιος, ο Ρότζερ. Μοναδικό του χόμπι, τα μελίσσια του. Με ασθενή μνήμη, γεροντική αβεβαιότητα, νωχελικότητα ασυνήθιστη για την αφεντιά του, ο Χολμς πασχίζει να θυμηθεί και να γράψει την τελευταία του υπόθεση. Εκείνη που τον έστειλε οριστικά στην συνταξιοδότηση. Μόνοι του σύμμαχοι, ο μικρός Ρότζερ και η φωτογραφία της γυναίκας της υπόθεσης.
Ο Μπιλ Κόντον, ο πάλαι ποτέ ταλαντούχος σκηνοθέτης, δομεί την ιστορία του σε τρία χρονικά επίπεδα προσπαθώντας να αναπλάσει την κατακρεουργημένη από τον χρόνο προσωπικότητά του Χολμς. Η ιστορία στην Ιαπωνία, η ιστορία της τελευταίας του υπόθεσης και το τώρα. Ο στόχος είναι να αναδυθεί μία προβληματική για την μοναξιά, τον θάνατο, την φιλία και τελικά την ίδια την ζωή. Ανισομερώς δοσμένη, με μεγαλύτερο συντελεστή βαρύτητας της δράσης στην φρέσκια σχέση του Χολμς με τον Ρότζερ, ο οποίος παρουσιάζει ένα αξιοσημείωτο ταλέντο στην έρευνα, ήρεμη, χωρίς ιδιαίτερες εξάρσεις, αποστασιοποιημένη από κάθετι που θα μπορούσε να παρασύρει τον θεατή στο παράλληλο αίσθημα ανυπομονησίας και τελικά χωρίς λόγο μπλεγμένη, καταλήγει να γίνεται μία παρατήρηση στα γερατιά του Χολμς παρά μία ελεγεία για τον θάνατο, τον έρωτα, την ίδια την ζωή.
Εξαιρετικός ο βετεράνος Ίαν Μακ Κέλεν, αποδομεί πετυχημένα τον –για πρώτη φορά παιγμένο- γέρο Χολμς, αδυνατεί όμως να φρενάρει και να περιμένει για να καλύψει τις ερμηνευτικές αδυναμίες του υπόλοιπου καστ. Ταιριαστά δοσμένη η φωτογραφία, όμορφες αν και λίγο μονοτόνες μουσικές, αδύναμο σενάριο ειδικά στο κομμάτι της προσπάθειας ισομερούς δημιουργίας σασπένς και συναισθημάτων απόγνωσης, ανασφάλειας και τελικά συμπάθειας απέναντι στον Χολμς. Τι και αν έκλαψε ο Χολμς; Τι και αν παραδέχτηκε τα λάθη του (όσοι/ες έχουν διαβάσει έστω και μία ιστορία του Άρθουρ Κόναν Ντόιλ για τον ιδιόρυθμο ντετέκτιβ θα καταλάβουν την σημασία του να λυγίζει ο αγαπημένος μας ήρωας); Τι κι αν συμπάθησε κάποιον άνθρωπο (πέραν του Γουάτσον, του μοναδικού του φίλου που φρόντισε να πλέξει το εγκώμιο του Σέρλοκ σε όλο τον κόσμο γράφοντας τις ιστορίες του);
Εν κατακλείδι, ο Κόντον επιστρέφει στο «βρετανικοθρεμένο» σινεμά, παρέα με τον Ίαν Μακ Κέλεν ( με τον οποίο είχαν συνεργαστεί στο εξαιρετικό «Θεοί και Δαίμονες», κοντά 20 χρόνια πίσω) ο οποίος σαν οδοστρωτήρας σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα του, κουβαλώντας πολλά χρόνια βρετανικής λογοτεχνίας και παγκόσμιου σινεμά. Η παράτολμη παράθεση τριων χρονικών υποπεριόδων για την δημιουργία κλίματος τελικά αποβαίνει μοιραία καθώς αφήνει ημιτελή τα αφηγηματικά μοτίβα που αναπτύσσονται μέχρι ενός σημείου και αν και προσπαθεί να φτιάξει ένα παζλ, τελικά μένει με χαμένα κομμάτια τα οποία ουδέποτε μας δίνει την δυνατότητα να τα βρούμε μόνοι μας.
Βαθμολογία: 5,5/10
Γράφει ο Ευριπίδης Ταρασίδης
