Δε θα γίνουν συγκεκριμένα spoilers αλλά η ταινία είναι γεμάτη κλισέ. Είναι σα να ξέρεις τι θα γίνει πριν καν γίνει. Και όχι μόνο μπορείς να γνωρίζεις τι θα γίνει στην επόμενη σκηνή, αλλά ακόμα και οι χαρακτηρές είναι τυποποιημένοι ακολουθώντας ορισμένα στερεότυπα. Για παράδειγμα, ο Gerard Butler είναι ο επιθετικός, απρόσιτος πράκτορας στο London Has Fallen, sequel του Olympus Has Fallen.
Και σα να μην έφτανε αυτό περιλαμβάνει ανούσιες καταδιώξεις και γελοία εφέ. Υστερεί τόσο στο ηχητικό κομμάτι όσο και στο editing. Παράλληλα, η ταινία θα έπρεπε να αλλάξει κατηγορία και από θρίλερ δράσης να συγκαταλέγεται πλέον στις επιστημονικής φαντασίας. Ένας άνθρωπος ουσιαστικά προστάτεψε τον Πρόεδρο των ΗΠΑ και το Λονδίνο.
Το σενάριο απουσιάζει και κανείς νομίζει πως τα Χρυσά Βατόμουρα πρέπει να διακοσμούν μονίμως ένα ολόκληρο δωμάτιο στο σπίτι του Gerard Butler, αλλά τα δύο στοιχεία που σώζουν σε μεγάλο βαθμό την ταινία είναι οι στιγμές έντασης και δράσης και η υποκριτική δεινότητα των ηθοποιών.
O Αaron Eckhart είναι τόσο δυναμικός στους ρόλους του που ακόμα κι αν είναι κακογραμμένος, θα καταφέρει να του δώσει μια σπίθα που θα συνεπάρει το κοινό. Πρόκειται λοιπόν μια ταινία με σημαντικά προβλήματα στο σενάριο και στα εφέ, αλλά κερδίζει πόντους στη σκηνοθεσία και στη σωστή απόδοση των χαρακτήρων από τους ηθοποιούς.
