Της Βασιλικής Τζούβελη ●
Έβαλα στην άκρη όλους εκείνους τους προορισμούς που στροβιλίζουν στο μυαλό μου για το επόμενο ταξίδι, και βρέθηκα μέσα στο καταχείμωνο στην Κύπρο, όπου πέρασα υπέροχα!
Οδηγώντας στα αριστερά με πολλά κυρτώματα και αμέτρητα roundabouts! Ο δρόμος μας έβγαλε στα κατεχόμενα, στα βουνά, στη θάλασσα, στα κάστρα. Ταξιδεύαμε και νιώθω πως βρεθήκαμε σε Ελλάδα, Τουρκία, Αγγλία, κάπου στη μέση μιας ερήμου, ταξίδι σε πολλούς πολιτισμούς και στο χρόνο με τα απομεινάρια της ενετικής κατοχής να στολίζουν το νησί.
Λευκωσία, μια πόλη στα δύο. Με το πανέμορφο κομμάτι της παλιάς πόλης, το κατεχόμενο κομμάτι με τους τούρκικους μαχαλάδες. Αμμόχωστος, βυζάντιο, Άραβες, Φράγκοι, Οθωμανοί, Άγγλοι όλοι σε μια κατεχόμενη πόλη, ένα μεγάλο αστικό ερείπιο, η γκρίζα ζώνη. Κακοπετριά και Παλαιχώρι στις παρυφές της οροσειράς Τροόδους, το κρασοχώρι Όμοδος. Η Λάρνακα με την αλυκή να μοιάζει ροζ από τα εκατοντάδες φλαμίνγκο και το Χάλα Σουλτάν Τεκκέ να σε ταξιδεύει στην Αραβία. Πιο πέρα, η Κερύνεια με τον Πενταδάκτυλο και το επιβλητικό κάστρο της. Η μακρόστενη Λεμεσός με την ατέλειωτη ακτογραμμή και τους πολλούς της ευκάλυπτους. Η Πάφος με τα περίτεχνα ψηφιδωτά και μια από τις πιο όμορφες ακτογραμμές του νησιού, την ¨Πέτρα του Ρωμιού¨. Δεν είναι τυχαίο το όνομα αφού, σύμφωνα με το θρύλο, ο Διγενής Ακρίτας στην προσπάθειά του να απωθήσει τους Σαρακηνούς πειρατές, σήκωσε με το ένα χέρι έναν τεράστιο βράχο και τον πέταξε στη θάλασσα, ενώ ταυτόχρονα με το άλλο χέρι πιάστηκε από την οροσειρά της Κερύνειας, σχηματίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις πέντε χαρακτηριστικές βουνοκορφές του Πενταδάκτυλου. Το ακρογιάλι αυτό αποτελεί επίσης το μέρος, όπου στις 9 του Γενάρη, χιλιάδες χρόνια πριν, αναδύθηκε η Θεά Αφροδίτη.

Δρόμος στην κατεχόμενη Λευκωσία

Ο Πενταδάκτυλος από το κάστρο της Κερύνειας.

Παλαιχώρι

Κερύνεια

Κακιόπετρα

Εγκαταλελειμμένο κτίριο στην Αμμόχωστο.

Η παραλία της Πέτρας του Ρωμιού.
Ο χρόνος ήταν λίγος, αλλά επισκεφτήκαμε ένα μεγάλο μέρος του νησιού που πέρα από φυσική ομορφιά σε κατακτά με τον πολιτισμό, την ιστορία και τα πολιτικά της τεκταινόμενα.
Η μεγαλύτερη όμως χαρά ήταν που μίλησα με τους ντόπιους. Πολλές οι ιστορίες για τα γεγονότα της εισβολής και όχι μόνο, με τους μεγαλύτερους. Αρκετές οι αναλύσεις για την επικείμενη λύση του κυπριακού και την καθημερινότητα του νησιού με τους νεότερους. Ζιβανίες και κουμανταρίες στην υγειά μας, με συντροφιά τη ζεστή φιλοξενία των Κυπραίων. Και τέλος η επίμονη προσπάθειά μου να κατανοήσω τα κυπριακά και αν και καλαμαρού, ομολογώ πως δεν τα πήγα καθόλου άσχημα!

Η ζώνη του ΝΑΤΟ (γκρίζα ζώνη) στην Αμμόχωστο

Η νότια ακτογραμμή της Πάφου.
Αν βρεθείτε στην Κύπρο σίγουρα θα επισκεφτείτε πολλά μέρη και θα ανακαλύψετε όλες τις ομορφιές της. Εκείνο όμως που θα σας προτείνω, προτού να φύγετε, (τουλάχιστον ένα κιλό βαρύτεροι) είναι οπωσδήποτε να φάτε ώριμο χαλούμι, λούντζα, ελιωτή, κούπες, χαρουπόμελο, σεφταλιά, ταχινόπιτα, κολοκάσι, λουβί, κολοκούι, δάχτυλα, πουρέκι με την αναρή, σουτζούκο. Ε ρε κάτι μάσες, γιαμ γιαμ! Γεια! Γεια σου Κύπρο με τα καλούδια σου! Γεια και σε σας!

Τα φλαμίνγκο της αλυκής της Λάρνακας.

Τάματα στη Θεά Αφροδίτη.