Σύνθεση κειμένου: Αθανάσιος Τσαρούχας
Κάτω από την μεγάλη Αψίδα
ένας αντίχειρας σημαδεύει
τον ουρανό
η υπερμεγέθης πύλη
δεν χωράει
στο νού
τον ανοίγει για να περάσει
το σώμα
να μπεί που;
Περίεργες οριοθετήσεις
συνοριοφυλακές
με τόνο
στο σωστό γράμμα.
ο Κορνήλιος περπατά
ο χάρτης σύγχρονος
που είστε;
που θέλετε να πάτε;
γράφει: βουζέτ ισί
η Σοφία δεν ικανοποιείται
προσπαθεί
να δώσει απαντήσεις
στα ερωτήματά της
αποστολέας άγνωστος
δίψα ανεξάντλητη
ανάγκη για γνώση
μύθοι, φαντασία, ανθρωπόμορφες θεότητες
χιλιάδες χρόνια ιστορίας
της σκέψης.
Ξεκίνα να απορείς.
Ρώτα γιατί.
Κοιτάς στον καθρέφτη
σε βλέπεις με κλειστά μάτια
αιωρείσαι στο κενό
προχωράς με συγκεκριμένη κατεύθυνση
χάνεσαι
γίνεσαι κούκλα
σε κουκλοθέατρο
ξεχνάς
πως σε έχεις
στα χέρια
στριφογυρνάς
γύρω απο έναν καυτό ήλιο.
Η Σοφία αναγεννάται
διαφωτίζεται
χρεοκοπεί ανάμεσα σε φαντάσματα
που πλανιούνται πάνω απο την Ευρώπη
περπατά το μυστικό δρόμο
οδηγεί προς τα μέσα
συμμαζεύει και εξηγεί
θεωρεί λογικό
οτιδήποτε επιβιώνει
εγωιστικές επιθυμίες ξυπνούν
επιβιβάζονται σε βάρκες με γονίδια
στον χείμαρρο της ζωής
στα μάτια του δακρυσμένου πνεύματος
κάθεται και κοιτά
δεινοσαύρους
στη μητρόπολη των αποικιών
του Νέου Κόσμου
της Ιστορίας Χ.
Η Σοφία φτιαγμένη
όχι απο ναρκωτικά
ούτε απο αλκοόλ
απο όνειρα
σκηνοθετημένα
Νορβηγικά
εκείνη η γλώσσα των ξωτικών
στα πανύψηλα δέντρα
μεταναστεύουν κάθε τόσο
κι αυτός
ο σκηνοθέτης καπετάνιος
στέλνει ανώνυμες επιστολές
θεμελιώδη ερωτήματα
απόλαυση
περιπέτεια.
Η ψυχή της γνωρίζει
πως δεν γνωρίζει τίποτα
και τόσο επιθυμεί
να γυρίσει στο σπίτι της
αυτή με τις ιδέες της
σε μια πολιτεία
με διαφορετικό ήλιο
χωρίς ατέλειωτα ηλιοβασιλέματα
αεροπόρους και αλεπούδες
σε μια πολιτεία
χωρίς αλυσίδες
χωρίς σύνορα
δίχως Βαλέδες Ντάμες και Παπάδες
με όμορφο πράσινο
με φώς νοητό.
Καταδικασμένοι στην ελευθερία
γυρεύουμε αφορμές
να φυλακιστούμε
με γυμνά πόδια στο χιόνι
και κυάλια στα μάτια
αυτό που βλέπαμε απέναντι
είναι τώρα εδώ
ξάπλωσε κοιμήσου
Ξύπνα.
