κείμενο: Βάσω Χόντου
Μπορεί ένας ηθοποιός στη δύση της καριέρας του, ν’ αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά του εμπορικού σινεμά, να μηδενίσει και να ξαναγεννηθεί καλλιτεχνικά; Ο Ρίγκαν Τόμσον (κατά κόσμον Μάικλ Κίτον), παλιός πρωταγωνιστής στο blockbuster «Βirdman», θέλει να αναμετρηθεί μ’ ένα σημαντικό κείμενο της αμερικάνικης λογοτεχνίας, το διήγημα του Ρέϊμοντ Κάρβερ «Για τί πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για την αγάπη».Παράλληλα, καλείται ν’ αντιμετωπίσει προκατειλημμένους κριτικούς, άσχετους δημοσιογράφους, νευρωτικές παρτενέρ, αλκοολικούς συμπρωταγωνιστές, ν’ αποκαταστήσει τη σχέση με την πρώην τοξικομανή κόρη του, να βρει χρήματα για το έργο και χρόνο για την ερωμένη του, να προσεγγίσει το ρόλο. Και μέσα σ’ όλα αυτά, έχει να τον ακολουθεί καταπόδας και να ορίζει το μυαλό του ο «Βirdman», ο σούπερ-ήρωας που τον ανέδειξε κι αργότερα τον καταδίκασε στη λήθη. Πολλά, πάρα πολλά και βαριά, για έναν ήδη ευάλωτο κι ανασφαλή άνθρωπο που μάχεται κάθε στιγμή με δαίμονες και ορατούς εχθρούς.
Η ταινία αποτελείται από μια σειρά εκπληκτικών μονοπλάνων με τα οποία ο σκηνοθέτης Αλεχάντρο Ινιάριτου, ακολουθεί τους ηθοποιούς του παντού. Κάτω από τα εκτυφλωτικά φώτα των θεάτρων του Broadway, στο σκοτάδι των παρασκηνίων, πάνω στη σκηνή, μέσα στους νεουορκέζικους δρόμους. Με τη βοήθεια της εξαιρετικά φωτισμένης φωτογραφίας και της επαναλαμβανόμενης μουσικής με κρουστά, ο Ινιάριτου αποτυπώνει την ένταση του ψυχισμού των ηρώων του χωρίς ανάσα, και σφυροκοπά ασταμάτητα το θεατή με εικόνες και συναισθήματα. Ακροβατώντας μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας, το φιλμ αποδίδει την παράνοια, την ματαιότητα και την αγριότητα του καλλιτεχνικού χώρου. Βγάζει προς τα έξω τις ανασφάλειες των ηθοποιών, φωτογραφίζει τις αγωνίες τους, σχεδόν σε κάνει να δεις τις πληγές τους. Ο πρωταγωνιστής θέλει μόνο να τον αγαπάνε και να τον αποδέχονται. Κι ο Μάικλ Κίτον σωματοποιεί αυτή τη δίψα με όλα του τα εκφραστικά μέσα. Από τα χέρια και τη φωνή, μέχρι τα μάτια. Πλαισιωμένος από τους πολύ καλούς Έντουαρντ Νόρτον και Έμμα Στόουν, φτιάχνει μια από τις καλύτερες ερμηνείες της χρονιάς. Και το «Βirdman» κατά τη γνώμη μου είναι μια από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς. Μην την χάσετε.
Σκηνοθεσία: Αλεχάντρο Ινιάριτου, Πρωταγωνιστούν: Μάικλ Κίτον, Έντουαρντ Νόρτον, Έμμα Στόουν, Ναόμι Γουότς
Trivia
-Όλη η ουσία της ταινίας αποτυπώνεται σε μια ατάκα απ’ το διήγημα του Κάρβερ. Όταν ο ένας ήρωας ρωτάει τον άλλον αν έζησε όπως ήθελε, εκείνος απαντά: «Ναι, ήθελα να μ’ αγαπούν, να νιώθω ότι ολόκληρη η γη μ’ αγαπά».
– Η ταινία ήταν υποψήφια για εννέα Όσκαρ. Κέρδισε τελικά τέσσερα βραβεία, μεταξύ των οποίων για Καλύτερη Ταινία και Σκηνοθεσία.
– Επίσημο τρέϊλερ:
